Eleştiri Çatlaklardan Sızar
Eleştiri Çatlaklardan Sızar
‘‘Bu tarih anlayışı, idealist tarih anlayışı gibi, her dönemde bir kategori aramak zorunda değildir, ama o, daima tarihin gerçek zeminine basar; pratiği fikirlere göre açıklamaz, fikirlerin oluşumunu maddi pratiğe göre açıklar (…)” (Marx ve Engels, 2004: 68 italik orijinalinde). Kaynakça Marx K. ve Engels F. (2004) Alman İdeolojisi (Fuerbach), Çev. Sevim Belli, Beşinci Baskı, Ankara, …
‘‘Benim diyalektik yöntemim, Hegelci yöntemden yalnızca farklı değil, onun tam karşıtıdır da. Hegel için insan beyninin yaşam süreci, yani düşünme süreci –Hegel bunu ‘Fikir’ (Idea) adı altında bağımsız bir özneye dönüştürür- gerçek dünyanın yaratıcısı ve mimarı olup, gerçek dünya, yalnızca ‘Fikir’in dışsal ve görüngüsel (phenomenal) biçimidir. Benim için ise tersine, fikir, maddi dünyanın insan aklında …
“Toplam sermaye S, değişmeyen sermaye s ile değişen sermaye d’den oluşmakta ve bir artı-değer a, üretmektedir. Bu artı-değerin yatırılan değişen sermayeye oranına ya da a/d’ye artı-değer oranı denir ve aı ile gösterilir. Demek ki, a/d = aı, ve dolayısıyla a=aıd’dir. Eğer bu artı değer ile değişen sermaye yerine toplam sermaye arasında bir bağlantı kurulursa, buna …
“İşçinin, emek-sürecinin bir kısmında yalnızca kendi emek-gücünün değerini, yani yaşaması gerekli tüketim araçlarını ürettiğini görmüş bulunuyoruz. Ama onun çalışması, toplumsal işbölümüne dayanan sistemin bir kısmını oluşturduğu için, o, tükettiği bu gerekli maddeleri doğrudan kendisi üretmez; o, belli bir meta (…) üretir ve bu ürünün değeri, bu gerekli maddelerin ya da bunları satın alabileceği paranın değerine …
“… Ürünü oldukları çelişkili oluşum koşullarının izini bir dizi gerilim ve çelişki şeklinde bünyelerinde taşıyan yarılmış, parçalanmış habitusların varlığına özellikle proleter altı Cezayirliler örneğinde defaatle değindim” (Bourdieu, 2003: 95). “Habitus zaruri surette ne uyarlanmış ne de tutarlı olmak durumundadır. Habitusun, bilhassa, işgal edilen statünün “billurlaşma” seviyelerine tekabül eden bütünleşme dereceleri vardır” (Bourdieu, 2003: 230). “Analizi …
“Geriye dönük baktığımızda habitus nosyonuna, (…) Aristotelesçi-Thomasçı bu eski kavrama müracaat edişimi öznesiz yapısalcılık ve özne felsefesi seçeneklerinden bir kaçış şekli olarak görebiliriz. (…) Ne yazık ki analizlerim (…) habitus nosyonunun bizzat uzak tutmayı hedeflediği seçeneklerin -bilinç ve bilinçdışı seçeneklerinin ya da belirleyici veya nihai nedenlerle açıklama seçeneklerinin- konusu oluyor” (Bourdieu, 1987: 20). Türkçe Söyleyen: …
“Nesnel zorunluluğun içselleştirilmesinin ürünü habitus, zorunluluğun erdeme dönüştürülmesinin diğer adı olarak strateji üretir. Bu stratejiler, ne nesnel koşulların eksiksiz bir bilgisi doğrultusunda açıkça ortaya konulmuş amaçlara bilinçli bir yönelimin ne de birtakım nedenlerce mekanik bir belirlenimin ürünü olsalar da verili durumla nesnel olarak uyumluluk içerisindedirler” (Bourdieu, 1987: 21). Türkçe Söyleyen: Levent Ünsaldı Kaynakça Bourdieu P. …
“Pratikler ve temsiller, yapıların, sosyalleşme süreçleri boyunca bireyler tarafından yatkınlıklar biçiminde içselleştirilmesinin ürünüdür. Habitusu oluşturan bu yatkınlık sistemleri, yapılandıran yapılara -yani ait olunan gruba uygun bir şekilde bireylerin dünya görüşünü ve davranışlarını yönlendiren algı, eylem ve değerlendirme şemalarına- dönüşmüş yapılandırılmış yapılardır. Böylelikle bir grubun davranışları illaki bir kuralı takip etmek zorunda kalmaksızın ya da ortak …
“Habitus, kelimenin kendisinin de ifade ettiği üzere, edinilen bir şeydir (…) Peki neden alışkanlık demedim? Çünkü spontane biçimde alışkanlık, tekrar eden, mekanik, otomatik, üreticiden ziyade yeniden üretici bir şey olarak düşünülür. Oysa ben habitusun fevkalade güçlü üretici bir şey olduğu fikrini vurgulamak istiyordum” (Bourdieu, 1980: 134). Türkçe Söyleyen: Levent Ünsaldı Kaynakça Bourdieu P. (1980) Questions de …
“Habitus eş zamanlı olarak hem nesnel biçimde sınıflanabilir pratiklerin üretici ilkesi hem de bu pratiklerin sınıflama sistemidir (principium divisionis). Temsil edilen toplumsal dünya, yani yaşam tarzları uzamı; habitusu tanımlayan bu iki kapasite arasındaki ilişkide, yani sınıflanabilir pratikler ve eserler üretebilme kapasitesi ve bu pratikleri ve ürünleri kendi aralarında ayrıştırma ve kıymetlendirme (beğeni) kapasitesi arasındaki ilişkide …