“Geriye dönük baktığımızda habitus nosyonuna, (…) Aristotelesçi-Thomasçı bu eski kavrama müracaat edişimi öznesiz yapısalcılık ve özne felsefesi seçeneklerinden bir kaçış şekli olarak görebiliriz. (…) Ne yazık ki analizlerim (…) habitus nosyonunun bizzat uzak tutmayı hedeflediği seçeneklerin -bilinç ve bilinçdışı seçeneklerinin ya da belirleyici veya nihai nedenlerle açıklama seçeneklerinin- konusu oluyor” (Bourdieu, 1987: 20).

Türkçe Söyleyen: Levent Ünsaldı

“Habitustan söz etmek, bireysel olanın, hatta kişisel, öznel olanın dahi toplumsal, kolektif olduğunu ortaya koymaktır. Habitus, toplumsallaşmış bir öznelliktir” (Bourdieu ve Wacquant, 2014: 116).

“Habitus, kimi zaman düşünüldüğü gibi bir kader değildir. Tarihin ürünü olduğundan, sürekli olarak deneyimlerle karşı karşıya gelen ve durmaksızın onlardan etkilenen, açık bir yatkınlıklar sistemidir. Sistem dayanıklıdır ama sarsılmaz değildir. Bununla birlikte, istatiksel olarak insanların çoğunun, başlangıçta habituslarını şekillendiren durumlara uygun durumlarla karşılaşmaya, yani yatkınlıklarını pekiştirecek deneyimler yaşamaya mahkûm olduklarını da eklemem gerekir” (Bourdieu ve Wacquant, 2014: 125).

Kaynakça

Bourdieu P. (1987) Choses Dites , Les Éditions du Minuit

Bourdieu P. ve Wacquant J. D. (2014) Düşünümsel Bir Antropoloji için Cevaplar. Çev. Nazlı Ökten, İletişim.